مدیركل دفتر برنامه ریزی و توسعه اجتماعی وزارت ورزش و جوانان با اشاره به فعالیت بیش از 1500 سایت همسریابی در كشور گفت: بسیاری از این سایتها مجوز قانونی ندارند.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، اعظم كریمی، مدیركل دفتر برنامه ریزی و توسعه اجتماعی وزارت ورزش و جوانان در برنامه «صبح و گفتگو» درباره سایتهای همسریابی یا بنگاه درآمدزایی؟ گفت: در پشت پرده عنوان این سایتها، هیچ نیت خیری وجود ندارد.
وی با بیان اینكه وزارت ورزش مخالف جدی فعالیت سایتهای همسریابی است گفت: هیچ نظارت جدی بر فعالیت این سایتها انجام نمیشود، تعرفه گذاری مشخصی در این سایتها وجود ندارد و ضوابط و شرایط آشنایی افراد نیز رعایت نمیشود.
كریمی خاطرنشان كرد: ما بارها و بارها با دادستانی و پلیس فتا برای برخورد جدی با این سایتها مكاتبه كردیم، اما با موانع بسیار مهمی مواجه شدیم كه مهمترین آن ضروری بودن شكایت شخصی افراد از این موضوع و نبود قوانین بازدارنده است.
مدیركل دفتر برنامه ریزی و توسعه اجتماعی وزارت ورزش و جوانان ترویج ازدواج موقت را از عواقب فعالیت اینگونه سایتها عنوان كرد و گفت: هیچ یك از این سایتها به دنبال تشكیل خانواده پایدار كه دو طرف هم كفو هم باشند نیستند.
وی با اشاره به فعالیت بیش از 1500 سایت همسریابی در كشور گفت: بسیاری از این سایتها اعلام میكنند كه مجوز قانونی دارند درصورتیكه فاقد مجوز هستند، اما اگر به مردم اطلاع رسانی شود قطعاً محتاطتر عمل میكنند و كمتر مورد سودجویی قرار خواهند گرفت.
در ادامه، دكتر محمدرضا مبلغی عضو كمیسیون اجتماعی مجلس گفت: ما در این سایتهای همسریابی، با افراد كلاهبردار و سودجویی مواجهیم كه اكثر آنها قصد ازدواج ندارند.
وی درباره ترویج ازدواج موقت با فعالیت این سایتها افزود: ازدواج موقت از نظر اسلام در شرایطی امكانپذیر و جایز است و حتی زن و مرد در این نوع ازدواج هم از یكدریگر ارث میبرند، اما باید قوانینی وضع كنیم كه جلوی سوء استفاده از این حوزه را بگیرد.
عضو كمیسیون اجتماعی مجلس وضع قوانین محكم و بازدارنده از سوء استفادههای مختلف در این حوزه را ضروری دانست و گفت: ما در «طرح تعالی جمعیت و خانواده» روی این مسائل كار میكنیم گرچه این طرح مستقیماً به موضوع نمیپردازد، اما تا حدی هم مرتبط و موثر است.
مبلغی اظهار كرد: نگاه ما به ازدواج موقت منفی است درحالیكه اگر قانونمند باشد و روابط زن و مرد چارچوب داشته باشد افراد میتوانند مثلاً در مدت شش سال با هم زندگی كنند.