نماهنگ | ارزش كار پرستار
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در دیدار جمعی از پرستاران و خانواده شهدای سلامت با اشاره به ارزش‌های كار پرستاران مواردی از آنها را برشمردند.
بیانات رهبر انقلاب كه در این فیلم مرور شده است:
«یك نقطه‌ی اصلی وجود دارد و آن، كمك به انسان نیازمند است؛ یعنی پرستار كسی است كه كمك میكند به انسانی كه در همه چیز محتاج كمك است؛ آب میخواهد، غذا میخواهد، آرامش در شب برای خوابیدن میخواهد، تسكین درد میخواهد، دارو میخواهد و بقیّه‌ی حوائج گوناگون كه پرستار [در رفع] این حوائج، مثل فرشته‌ی نجات به این انسانی كه در نهایت احتیاج و نیازمندی است كمك میكند. خب كمك به نیازمند در همه‌ی فرهنگها یك ارزش والا است؛ آن هم نیازمندترین [فرد]، یعنی بیمار. این یك نكته‌ی مهمّ برجسته است كه عبارت شد از كمك به نیازمند. این را هم من به شما عرض بكنم كه یكی از دستورات اهل سلوك و اهل مسیر توحیدی و اخلاق و مانند اینها كه برای حركت سلوكی دستوراتی میدهند، كمك به نیازمندِ كمك است؛ یعنی شما كه پرستار هستید، وقتی مشغول حرفه‌ی خودتان هستید، دارید یكی از دستورات مهمّ سلوك توحیدی را به عمل می‌آورید و اجرا میكنید. این اهمّیّت این [كار] است، این ارزش بسیار والایی است. این یك.
ارزش بعدیِ پرستاری این است كه كار سختی است؛ كارهای سخت اجر بیشتری دارد، ارزش بیشتری دارد. آن كاری كه با دشواری انجام میگیرد، انسان برای آن تحمّل سختی میكند، در میزان الهی دارای ارزش والاتری است؛ چون این كار با سختی همراه است كه حالا اجمالی از سختی‌هایش را بعد عرض خواهیم كرد؛ بنابراین ارزش پرستاری یك ارزش مضاعفی است، بیش از كمكهای دیگر است؛ چون كار سختی است.
نقطه‌ی ارزشیِ دیگر اینكه این حركت پرستاری مایه‌ی امنیّت خاطر است؛ امنیّت خاطرِ چه كسی؟ اوّلاً خود بیمار، كه یك خاطرجمعی‌ای دارد؛ وقتی پرستار بالای سر بیمار هست، خاطرجمعی دارد. ثانیاً كسان بیمار كه میدانند پرستار در بیمارستان كنار تخت مریضشان هست، خیالشان راحت است؛ اگر این پرستار نباشد دچار اضطراب و نگرانی خواهند شد. ثالثاً همه‌ی مردم؛ خب همه‌ی وجدانها به خاطر رنج و زحمت كسانی كه رنج میكشند، دچار ناراحتی و نگرانی است دیگر؛ ماها اگر بدانیم كه بالای سر بیماری كه درد میكشد، رنج میكشد، گرسنه است، تشنه است، كسی نیست، پرستار نیست، طبعاً وجدانمان ناراحت میشود، دچار نگرانی میشویم، امّا چون میدانیم پرستار آنجا است، خیالمان راحت است. پرستار مایه‌ی امنیّت است؛ هم برای بیمار، هم برای كسان بیمار، هم برای بقیّه‌ی مردم كه آزردگیِ وجدانی من و شما را پرستارها برطرف میكنند. پس بنابراین با این حساب، جامعه‌ی پرستار نه فقط حقّ بر بیمار پیدا میكند، حقّ بر من هم پیدا میكند، حقّ بر كسانی هم كه با آن بیمار هیچ رابطه‌ای ندارند پیدا میكند؛ برای خاطر اینكه به آنها امنیّت خاطر میدهد.
یك ارزش مضاعف هم برای پرستاری در ایران اسلامی هست و آن، این است كه دشمنان مستكبر، مستكبرین عالم، از رنج ملّت ایران خوششان می‌آید! باور ندارید؟ دشمنان از رنج ملّت ایران خوششان می‌آید؛ دلیلش چیست؟ دلیلش بمباران‌های شیمیایی دوران دفاع مقدّس؛ هزاران جوان با بمباران شیمیایی دچار بیماری‌های صعب‌العلاج و غیر قابل علاج و دردناك شدند. گاهی حتّی خانواده‌هایشان، فرزندانشان [مبتلا شدند]. بله، این بمباران‌های شیمیایی را صدّام كرد امّا چه كسی آن بمب را به او داد؟ چه كسی آن مادّه‌ی شیمیایی را داد؟ چه كسی با اجازه و با رضایت نگاه كرد؟ احتمال وجود سلاح شیمیایی در یك كشور موجب میشود كه همه‌ی آنها هیاهو كنند، [امّا] این جلوی چشمِ همه بمباران شیمیایی میكرد و آمریكا، انگلیس، فرانسه، دیگران تماشا میكردند، تحسین هم میكردند، كمكش هم میكردند! خب پس بنابراین آنها از رنج ملّت ایران خوششان می‌آید. یا همین تحریم دارویی؛ خدا رحم كرد كه دانشمندان جوان ما توانستند واكسن كرونا را تولید كنند. آنها دیدند اگر در بسته بماند و واكسن وارد نشود، خب خود ایران بیشتر تولید میكند. اگر چنانچه جوانهای ما، دانشمندان ما این واكسن را تولید نكرده بودند، معلوم نبود این واكسن چه جوری به دست ملّت ایران و مسئولین میرسید؛ از رنج ملّت ایران لذّت میبرند.
خب شما كه پرستار هستید، اگر بتوانید در یك چنین فضائی یك لبخندی بر لب بیمار و كسان بیمار بنشانید، در واقع یك مجاهدت در مقابل استكبار كرده‌اید. اینجا است كه پرستاری به معنای مقابله و مواجهه‌ی با استكبار هم هست.» 1400/09/2